گروه بین‌الملل مشرق- "پل کریگ رابرتز" دستیار وزیر خزانه‌داری آمریکا در دولت ریگان و یکی از بنیانگذاران سیاست‌های اقتصادی وی مشهور به "ریگانومیکس" Reaganomics است. رابرتز همچنین اقتصاددان و مقاله‌نویس و از جمله ویراستار و نویسنده سابق روزنامه "وال‌استریت ژورنال" و هفته‌نامه "بیزنس ویک" است. وی از منتقدین جدی سیاست‌های دولت بوش در "مبارزه با تروریسم" و همچنین سیاست‌ها و اقدامات اسرائیل علیه فلسطینیان است.
کدام نهاد آمریکایی طراحی تحریم‌ها علیه ایران را به عهده دارد؟ نقش اندیشکده‌ها و سازمان‌های غیردولتی به خصوص "موقوفه ملی دموکراسی"، و لابی اسرائیل در این‌باره چیست؟
درباره تحریم‌ها به احتمال قوی وزارت خارجه، وزارت خزانه‌داری و وزارت بازرگانی مسئول طراحی آن‌ها هستند. اندیشکده‌ها و موقوفه ملی دموکراسی دخالتی در این امر ندارند و یا دست‌کم دخالت مهمی ندارند. درباره ایران، فشار لابی سیاسی اسرائیل می‌تواند در تصمیم‌گیری درباره اجرای تحریم‌ها تأثیر بگذارد، اما خود تحریم‌ها را وزارت‌خانه‌های دولت آمریکا که نام آن‌ها را بردم طراحی می‌کنند.
این تحریم‌ها با چه هدفی علیه ایران اعمال می‌شود؟
تحریم‌ها علیه ایران سه هدف دارد: نشان دادن این‌که دولت آمریکا دارد کاری انجام می‌دهد، سختی دادن به مردم ایران به این امید که نارضایتی عمومی آن‌ها به دولت ایران فشار بیاورد، و فشار وارد کردن مستقیماً به مردم برای آن‌که تحت فشار قرار بگیرند و سلطه‌گری واشینگتن را بپذیرند.
تنها ایران نیست که تحت تحریم‌های آمریکاست. به نظر شما چه عاملی باعث می‌شود واشینگتن بتواند هر کشوری را که می‌خواهد تحریم کند؟
به عقیده من دلیل آن‌که واشینگتن می‌تواند تحریم‌های مورد نظرش را علیه کشورهای دیگر پیاده کند این است که دلار آمریکا ارز قدرتمندی در جهان است که باعث می‌شود واشینگتن بر سیستم پرداخت بین‌المللی کنترل داشته باشد. در اصل آمریکا یک امپریالیست و امپراتور مالی است. قدرت اقتصادی و نظامی آن را دارد که حساب‌های بانک‌های خارجی در هر کجای دنیا را قبضه کند و کشورهای توسعه یافته اروپا و همچنین ژاپن دست‌نشانده‌های آمریکا هستند. اگر اروپا و ژاپن تمایل داشتند که تحریم‌ها را نادیده بگیرند، آمریکا مجبور می‌شد این دو را هم تحریم کند، و در نهایت خودش دچار انزوا می‌شد. بنابراین همکاری جهانی با تحریم‌ها هم برای موفقیت آن‌ها حیاتی است.
عملکرد و کاربرد موقوفه ملی دموکراسی با ادعاهایی که می‌کند فاصله زیادی دارد. هدف آمریکا از تأسیس این سازمان و سایر سازمان‌های به اصطلاح غیردولتی در کشورهای مختلف چیست؟
موقوفه ملی دموکراسی به عنوان ابزاری برای جنگ سرد تأسیس شد تا به مخالفان درون بلوک شوروی کمک مالی کند. پس از فروپاشی شوروی این سازمان به نهادی برای تأمین بودجه سازمان‌های غیردولتی، و در اصل ستون پنجم آمریکا تبدیل شد که اغلب در لباس سازمان‌های حقوق بشر، آموزشی و پرورشی، و حامی دموکراسی ظاهر می‌شوند.
این گروه‌ها برای نفوذ در افکار عمومی کشورها به نفع واشینگتن مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای فشار به دولت‌ها به منظور پیوستن آن‌ها به اتحادیه اروپا، برای سازمان‌دهی تظاهرات علیه دولت‌هایی که واشینگتن به دنبال سرنگونی آن‌هاست، و یا برای نزدیک‌تر کردن دولت‌ها به واشینگتن به کار می‌روند.
از این گروه‌ها برای به راه‌اندازی انقلاب‌های رنگی، مثلاً در گرجستان، یا انقلاب نارنجی سال 2004 در اوکراین استفاده می‌شود و همین گروه‌ها هم اخیراً در تأمین بودجه تظاهرات‌هایی نقش داشتند که منجر به سرنگونی دولت منتخب اوکراین شد.
برخی از آن‌ها هم به این افتخار می‌کنند که هزینه اعتراضات در ایران را تأمین کرده‌اند. سفارت‌های آمریکا هم در کشورهای هدف به خوبی می‌دانند بودجه‌هایی را که دریافت می‌کنند به کدام نهاد باید بدهند.
سازمان‌های غیردولتی چه کمکی به واشینگتن می‌کنند و چگونه در کشورهای هدف تأثیر می‌گذارند؟
واشینگتن یک قدرت سلطه‌طلب است، یک امپراتوری توسعه‌طلب. و از سازمان‌های غیردولتی استفاده می‌کند تا استقلال دولت‌های مستقل را از بین ببرد، اغلب با تبلیغات علیه دولت‌ها و به جوش آوردن دانشجویان ایده‌آل‌گرا، شهروندان گرسنه و تحت فشار، نظیر آن‌چه در ونزوئلا می‌بینیم.
کشورهایی که آمریکا آن‌ها را هدف قرار می‌دهد چه ویژگی‌هایی دارند؟ واشینگتن چگونه و به کمک کدام ابزارها سعی می‌کند در این کشورها نفوذ کند؟
در کل کشورهای هدف واشینگتن آن‌هایی هستند که مقابل آمریکا می ایستند، مثل ونزوئلا، اکوادور و بولیوی، و آن‌هایی که واشینگتن می‌خواهد دولت‌هایشان را سرنگون کند، مثل گرجستان و اوکراین با هدف تضعیف روسیه.
امروز سه کشوری که سد راه سلطه‌گری آمریکا در دنیا هستند، روسیه، چین و ایران هستند. آمریکا هر سه این‌ها را با پایگاه‌های نظامی محاصره کرده و به گروه‌های مخالف درون آن‌ها کمک مالی می‌کند.
واشینگتن در اصل بر درک پایین مردم تکیه می‌کند تا آن‌ها را به اقدام علیه دولت‌های خودشان و در نتیجه سرنگون کردن این دولت‌ها تحریک کند. بعدها همین مردم می‌فهمند که برده واشینگتن شده‌اند.
